Olmaz civanım imkansız vazgeçmek olmaz:):)

 Yok yok, şimdi vazgeçmeyeceğim....

Şimdi vazgeçsem, yapamadı ondan ileri geri konuşuyor olacak. Kaldı ki her şeyden daha önemli olan benim neye inandığım. Yapabileceğimi biliyorum ama belli ki biraz zorlanmaya ihtiyacım var ki zorlanıyor olmak ne zaman vazgeçmek için sebep oldu ki bana? 

Dürüst olmak gerekirse tüm ergenliğim bu tarz vazgeçişlerle doluydu ama artık değil. Anda kalıp keyfini çıkarmanın ne güzel bir meziyet olduğunu öğrenmişken kendi kendimi rahatsız edip yine gereğinden fazlasını sırtıma yüklediğimin farkındayım. Ama yine de vazgeçmeyeceğim.

Sonunda ben ve sorumluluklarım dönüp bu günlere bakıp güleceğiz biliyorum ki bunun kazanmak ya da kaybetmekle hiç bir ilgisi olmayacak...