Yok yazmazsam rahatlayamayacağım.. Cidden kızgınım...

   İnsanların hadsizliği cidden her geçen gün beni daha da saşırtıyor ve kızdırıyor. Kolay kolay kimseyle "senli-benli" konuşmamayı tercih edişim ve özellikle karşı cinse hitaplarda "bey" söylemini kullanıyor olmam kişilerin benimle her zaman aralarında belli bir mesafe görmelerini ve böylece gereksiz diyaloglardan uzak durmayı sağlamak için önlem vari uygulamalardır. Buna rağmen yapılanlar yani benim mesafeli duruşuma rağmen kendinde belli şeyleri yapmayı yada söylemeyi hak görebilenleri cidden ayakta alkışlıyorum. (kesin buda yanlış anlaşılır hemen açıklayayım,ironi yapıyorum...)

  Beni tanıyanlar bu blogu neden kullandığımı bilirler: Kendimce hoşuma giden şeyleri biriktirdiğim ve benim neleri sevdiğimi merak edecek kadar beni önemseyen insanların göz atabileceği bir platform oluşturmak. Montaigne'in "denemeler" kitabını neden yazdığını açıkladığı yazı benim bu blogu neden yazdığımı açıklamama yardımcıdır. Okumak isteyenler için: http://charming-lifepattern.blogspot.com.tr/2014/07/montaigne-denemeler-montaigne-nin.html



  Blogu beğenmeye bilirsin ama bu kimseye benim adıma websitesi açma hakkını vermez.Hadi diyelim ki cidden iyi niyetli bir yaklaşımla böyle bir girişimde bulunuldu. (ki ben yinede kimse için kimseden izin almadan karşı tarafın isim-soyismiyle adres alıp,kafama göre bir site oluşturup,kişinin facebook fotolarından istediğimi alıp,istediğim gibi kullanamazdım,bana haddini aşmak gibi gelirdi bu durum... böyle bir talep varsa, tamam, kimse bir şey diyemez zaten.Alan razı veren razı hesabı ama benim böyle bir talebim kimseden OLMADI ki...) Kişi kendinde bu siteyi yapmayı ne kadar hak olarak görüyorsa, karşı tarafında böyle bir siteyi istememe ihtimalini göz önünde bulundurup, hal eğer böyleyse saygıyla karşılamalıdır.. Ama yurdum insanı böyle mi??!! Tabi ki değil.. Ben, sevdiğim kişilerin ricası sebebiyle, elimden gelen en nazik şekilde rahatsızlığımı dile getirmeye çalışayım, bunu yaparken şekilden şekle gireyim, kelimelerimi seçerken dikkatli davranmak için elimden geleni yapayım... ama karşı taraf (zaten alkollu olup - daha saat 17-18 civarıyken..) benim "hayat dersine ihtiyacım olduğunu" yada "blogun saçma sapan bir şey" olduğunu bir an bile duraksamadan, laflarını ölçmeden tartmadan söyleyebilsin...

   Neyse ki artık böyle bir site yok ama cidden aklımda kocaman bir soru işareti ve halen içimden atamadığım bir sinir var. Soru işareti insalarla mesafeyi nasıl ayarlayacağım konusunda.. Daha ne yapa bilirim ki...???!!!